මහින්ද මාමා සූක්ෂ්ම දේශපාලකයෙක් වන්නට ඇත. එහෙත්, ඔහුගේ 52 වසරක දේශපාලන ජීවිතය ඵලදායී ලෙස අවසන් කිරීමට මැර පිරිසක් එවූ නිසා නොහැකි විය.
ගෝඨා මාමා එදා බිත්තියට පිටුපා සිටියේය. ඔහු ඉවත් වීමට සූදානම් විය. ඔහු එසේ නොකළේ ‘හරිත මිනිසා‘ නිසා පමණි. මීට වසර හතකට පෙර මහින්ද මාමා ජනාධිපති පුටුවෙන් ඉවත් කිරීමට අරලියගහ මන්දිරයට පැමිණි පුද්ගලයාම යළිත් අරලියගහ මන්දිරයට පැමිණියේ ගෝඨා මාමව එම පුටුවේ තබා ගැනීමටය.
මාසයකට පසු ‘කපුටු-කාක්-කාක්’ කීර්තිමත් බැසිල්ගේ නික්මයාම දක්නට ලැබිණි. එසේ තිබියදී ඔහු පිටව ගියේ ඇයිද යන්න අභිරහසකි. ඇතැමුන් පවසන්නේ ඔහු වසර කිහිපයකින් ‘ආර්’ වංශය නැවත පැමිණීමට කුමන්ත්රණය කරන බවයි. එහෙම වෙන්නේ රටේ බහුතරයක් ඩිමෙන්ශියාවෙන් පෙළෙනවා නම් විතරය.
අත්දැකීම් සහ ඊනියා ‘ජාත්යන්තර සම්බන්ධතා’ නිසා හරිත මිනිසාට ආශ්චර්යයක් කළ හැකි යැයි සිතූ අය ද අරගලය ඉක්මනින් අත්හරිනු ඇතැයි සිතූහ. ඔහුගේ සම්බන්ධකම් කුමක් වුවත්, ඔහුට තවත් ඉන්ධන නැවක් වත් හරිහැටි ගෙන්වන්නට නොහැකි වූ අතර ඒ වෙනුවට දුෂ්කර කාලයන් ඉදිරියෙන් ඇති බව අපට පැවසීමට පටන් ගත්තේය.
එසේ වුවද ජනතාවට ලොකුම බාධාව වූයේ හරිත මිනිසා නොව විපක්ෂයට එක මේසයක වාඩි වී එකට වැඩ කිරීමට තබා කතා කිරීමට ඇති නොහැකියාවයි. සජිත් වේවා, අනුර කුමාර වේවා, චම්පික වේවා, ෆීල්ඩ් මාෂල් වේවා, අයියෝ සිරිසේන වේවා, 'පොහොට්ටුවේ' කැරලිකාරයෝ වේවා, ඔවුන් සියල්ලෝම විවිධ පැතිවලට ඇදෙමින් සිටියහ.
කාර්යාල වැසී ගියත්, පාසල් වැසී ගියත්, පොදු ප්රවාහනය සම්පූර්ණයෙන්ම ඇණහිට ඇති විට, අත්යවශ්ය භාණ්ඩවල මිල අහස උසට නැඟුණත්, ඉන්ධන පෝලිම්වල මිනිසුන් මිය ගියත්, අත්යාවශ්ය ඖෂධ නොමැතිකම නිසාත්, පාලනයට විරුද්ධ අය එකතු වුණේ නැත, තමන්ගේම දේශපාලන සෙල්ලම් ඒ වෙනුවට ක්රීඩා කරනු දක්නට ලැබිණ.
අනෙක් පැත්තෙන් පාලකයන් සිතා සිටියේ ‘අරගලයක්’ දැන් නැති විදියටය. ඩීල් දාස ගෝඨා මාමාට පක්ෂව දියාරු ව්යවස්ථා සංශෝධනයක් ගෙනාවේය. ‘කැසිනෝ’ ධම්මිකට ඇමතිකමක් දීමෙන් පසු හරිත මිනිසාට ඉල්ලා අස්වෙන්න කියා ඔහු දේශපාලන විකටයෙක් බව වහා ඔප්පු කළේය.
මේ අතර රතු සහෝදරයන් බෝම්බ හදන කතා - කැලණි ගඟෙන් මතු වූ නයි රජවරුන්ගේ කතා හා සමාන කතා මතුවී, නිල ඇඳුමින් සැරසී සිටි අය ඉන්ධන පිරවුම්හල්වල පාපන්දු පුහුණුවීම්වල නිරත වූ සිදුවීම්ද වාර්තාවූ අතර, ගෝඨා මාමා පාර්ලිමේන්තුවේ පෙනී සිටියේ කනෙන් කනට සිනහසෙන සේය.
'අරගලයේ' හිතවත් මිත්රවරුනි, මේ සියල්ල සිදුවෙමින් තිබියදී, මුන්ට පණිවිඩය නොතේරුන බව වටහා ගැනීම නිසා 'අවසාන' අරගලයක් සඳහා ඔබ කැඳවීමට හේතු විය. අපි ඊයේ දුටුවේ එයයි. එය මොනතරම් සංදර්ශනයක්ද, මන්ද ඔවුන් දහස් ගණනින් පැමිණ ඔවුන්ගේ හඬ ඇසෙන බවට වග බලා ගත්හ.
ඔවුන් ආවේ දේශපාලන පක්ෂයකින් පිරිනමන බත් පැකට්ටුවකට හෝ මත්පැන් බෝතලයකට නොවේ. ඔවුන් පැමිණියේ ඔබ කෙරෙහි විශ්වාසය තැබූ නිසාත් අපේ ජාතියට තවත් අවස්ථාවක් තිබිය යුතු යැයි ඔවුන් විශ්වාස කළ නිසාත් ය. දශක ගණනාවක් තිස්සේ ඔවුන්ව රැවටූ ක්රමයකින් ඔවුන් අසනීප වී වෙහෙසට පත්ව සිටි නිසා ඔවුන් පැමිණියේ ඔවුන්ට වෙනසක් අවශ්ය නිසාය.
‘අරගලය’කදී කළ නොහැකි දේ කිරීමට ද ඔබ සමත් වූයේ, අවසානයේ විපක්ෂයේ අයට අවම වශයෙන් තාවකාලිකව හෝ එකට වැඩ කරන ලෙස ඔබ බල කළ බැවිනි. එම එකමුතුව පවතිනු ඇත්ද යන්න කිසිවෙකු දන්නේ නැත, නමුත් ඔබ ඔවුන්ට අවබෝධ කර දුන්නේ තම සතුරාගේ සතුරා තම මිතුරා ලෙස සැලකිය යුතු බවයි.
අපි ඊයේ දුටුවේ ජාතියක හෘදය සාක්ෂියේ එකතුවීමකි. ‘අරගලයේ’ හිතවත් මිත්රවරුනි, ලක්ෂ සංඛ්යාත ජනතාවක් තුළ ඒ හෘද සාක්ෂිය අවදි කිරීම ගැන අපි ඔබට ස්තූතිවන්ත වෙමු. එය සදාකාලික වෙනසක් ඇති කරන්නේ නම්, අප සියල්ලන්ම අත්විඳින ලද දුක්ඛිත තත්වය වටිනා හේතුවක් සඳහා වනු ඇත.
ඊයේ සිදු වූ දේ සහ හෙට සිදුවිය හැකි දේ ගැන මෙනෙහි කරන විට, ‘අරගලය’ අවසන් වී නැති බව අපි දනිමු. එය අවසන් කළ හැක්කේ අපේ ජාතියට නැවතත් සාමූහිකව දෙපයින් නැගී සිටිය හැකි වූ විට පමණි. ඉතින් ‘අරගලයේ’ හිතවත් මිතුරනි, ඔබේ අරගලය අද ඊයේ අවසන් වූවක් නොවේ. ඇත්ත වශයෙන්ම, එය ආරම්භ වී ඇත.
(ජූලි 10 සන්ඩේ ටයිම්ස් ‘රිප් වෑන් වින්කල්‘ කොලම ඇසුරිනි)
