ආබා­ධිත සැමියා හා දරු තිදෙනා ජීවත් කර­වන්න ඩුබායි ගිය අයි­රාං­ග­නීගේ දේහය මෙර­ටට

ධීවර රැකි­යාව කර­මින් සිටි­යදී මීග­මුව ප්‍රදේ­ශයේ වූ රිය අන­තු­ර­කින් ආබා­ධි­ත­යකු වු සිය සැමියා හා ගැහැනු දරු­වන් තිදෙ­නාගේ අනා­ග­තය යහ­පත් කිරීමේ අර­මු­ණින් ඩුබායි ගෘහ සේව­යට ගිය කටු­ග­ස්තොට, හල්ලො­ලුව රණ­විරු මාවතේ පදිං­චිව සිටි මාග්‍රට් අයි­රාං­ගනී (57) මහ­ත්මිය හදි­සියේ රෝගා­තු­ර­වීම නිසා රෝහ­ල්ගත කර සිටි­යදී පසු­ගි­යදා (06) මිය­ගොස් ඇත. මිය­ගිය අයි­රාං­ගනී මහ­ත්මි­යගේ දේහය පෙරේදා (17) ඩුබායි සිට මෙර­ටට රැගෙන ආ අතර එදින පස්ව­රුවේ ඇගේ දේහය හල්ලො­ලුවේ අංක 186/බී/01 දරන නිවෙස වෙත ගෙන ගොස් තිබිණි.

ඊයේ (18) පෙර­ව­රුවේ අප ඇගේ දේහය තැන්පත් කර තිබුණු නිවෙස වෙත ගිය අව­ස්ථාවේ හැඞු කඳු­ළින් යුතුව අප පිළි­ගත්තේ ඇගේ දිය­ණි­යක වන නිමා­ලිය.තම මව වසර 17ක කාල­යක් ඩුබායි සිට තම පවුල ජීවත් කර­වන්න ගත් උත්සා­හය ගැන ඇය මෙසේ පැව­සු­වාය.

‘අම්මා රට යන්න තීර­ණය කළේ තාත්තා එක්තැන් වූ හින්දයි. තාත්තා මීග­මුවේ. තාත්තා අන­තු­ර­කට ලක්වුණා. ඊට පස්සේ අපට සල­කන්න ඕන නිසා අම්මා රට ගියා.

රට ගියදා පටන් මිය­යන තුරුම අපව බලා ගත්තා. මටත් අක්කා නිරෝ­ෂ­ණී­ටත්,නංගී ප්‍රදී­පා­ටත් අම්මා සල්ලි එව්වා. අපි තාත්තාව බලා ගන්නවා.අම්මා හැම­දාම අපට කතා කර­නවා. මීග­මුවේ ඉන්න අපේ ලොකු මාමා අස­නීප වෙලා ඉන්නේ.එයා බලන්න යන්න කියා 4 වැනිදා අපට සල්ලි එවලා තිබුණා.අම්මට දිය­වැ­ඩි­යාව තිබුණා. ඒවට බෙහෙත් ගත්තා. පසු­ගිය 5 වැනිදා අම්මට උණ හැදිලා. හුස්ම ගන්නත් අමා­රුයි කියා අම්මා ඉන්න තැන ඉන්න මේරි ඇන්ටි කතා කර කිව්වා. එදාම අම්මා රෝහ­ල්ගත කර තිබුණා. 6 වැනිදා අම්මා මිය­ගියා කියා මේරි ඇන්ටි කීවා. අම්මාගේ දේහය අපට ගෙන්වා ගන්න ඩුබා­යි­වල ඉන්න අපේ ඥාති කෙනෙක් උදව් කළා.

ලක්ෂ අටක විතර මුද­ලක් අපට ගෙවන්න වුණා. අම්මාගේ දේහය ගෙන්වා ගන්න එයා අපට එවල තිබුණු මුද­ලුත් වැය කෙරුවා. අම්මට මෙහෙම දෙයක් වෙයි කියා අපි හීනෙ­කි­න්වත් හිතුවේ නෑ.’

මිය­ගිය අයි­රාං­ග­නීගේ සැමි­යාගේ ගම මීග­මුව කට්ටුව. ඔහු දක්ෂ ධීවර කාර්මි­ක­යෙකි. සිය බිරිය හා දරු­වන් තිදෙනා පණ මෙන් රැක බලා ගත්තේ ධීවර රැකි­යා­වෙනි. නමුත් අද වන විට කර කියා ගන්න දෙයක් නැතිව අස­ර­ණව සිටින ඔහු තම බිරි­යගේ වියෝව ගැන මෙසේ පැව­සීය.

‘මං පාපැ­දි­ය­කින් යන විට අධික වේග­යෙන් ආව ලොරි­යක් පාපැ­දියේ ගැටුණා. මට මතක එච්ච­රයි. පස්සේ කොළඹ මහ රෝහලේ අවු­රු­ද්දක් විතර නතර වෙලා හිටියා. දැන් මට කල්ප­නාව මදි. අත­පය වාරු නැහැ. ඇවිද ගන්න බැහැ. මට වන්දි­ය­ක්වත් ලැබුණේ නෑ. මම එක­තැන් වුණාට පස්සේ බිරිය නිත­රම කල්පනා කර­මින් හිටියේ. දරුවො තුන්දෙනා එක්ක ජීවත් වෙන්නේ කොහො­මද කියලා. පස්සේ එයා රට යන්න තීර­ණය කළා. මාවත් මගේ දරු­වොත් ජීවත් කෙරුවේ මගේ නෝනා. එයාට සිදු වුණු දේ ගැන ඇති වෙන දුක වේද­නාව කියන්න බැරි තරම්.’

අයි­රාං­ග­නීගේ දේහය පිළි­බඳ අව­සන් කට­යුතු අද (19) පස්ව­රුවේ හල්ලො­ලුව, තෝර­ගොල්ල පොදු සුසාන භුමි­යේදී සිදු කිරී­මට නිය­මි­තය.
(එස්.ජී.විජේ­රත්න)