the-untold-story-of-the-monks-who-fell-from-the-throne

විදේ­ශි­ක­යන් අතර පවා ප්‍රසි­ද්ධි­යට පත් වූ මැල්සි­රි­පුර නාඋයන ආරණ්‍ය සේනා­ස­නයේ දෙවැනි කඳු මුදුන අධි­චිත්ත කලා­ප­යයි. භික්ෂූන් වහ­න්සේගේ කුටි සහිත එම කලා­ප­යට වැඩම කිරී­මට එහි වැඩ වාසය කරන දෙස් විදෙස් භාව­නා­නු­යෝගි භික්ෂූන් වහ­න්සේට කි.මී. 2ක් හෝ දෙක­හ­මා­රක දුරක් සහිත අධික බෑවුම් සහිත මාර්ග­යක වැඩම කළ යුතුය. ඒ සඳහා ඉංජි­නේරු සහා­යද ඇතිව හැකි අයු­රින් ඉදි කරනු ලැබූ පහ­සු­තම මාර්ගය වූයේ ඩක්කු­වයි. බොහෝ දෙනා පව­සන්නේ මේ ඩක්කු­වට වසර 20කට වැඩි බවය.



එදා පරම පූජ­නීය වූ නා උයනේ අරි­ය­ධම්ම ස්වාමීන් වහන්සේ පවා මේ ක්‍රම­යට ඉහ­ළට වැඩ­මවූ අව­ස්ථාද ඇත. දින­කට දෙතුන් වතා­වක් පමණ භාවි­ත­යට ගත් මේ ඩක්කුව පසු­ගිය 24දා රැයේ ඉහළ කලා­ප­යට භික්ෂූන් වහන්සේ වැඩම කර­මින් සිටි­යදී අන­තු­රට ලක් වූයේ එහි වැඩ වාසය කරන ලාංකික හිමි­ව­රුන් සිව්නමක් හා රුසි­යානු, රුමේ­නි­යානු හා ඉන්දීය හිමි­ව­රුන් තුන්නමක් ඇතුළු 7නමක් අප­වත් කර­මිනි.

ඩක්කුව පෙර­ළී­මෙන් එහි ගමන් කර­මින් සිටි භික්ෂූන් වහ­න්සේලා 13 දෙනෙ­කු­ගෙන් හත් දෙනෙකු මෙලෙස ජීවි­ත­ක්ෂ­යට පත්ව ඇත. රුසි­යානු ජාතික ධම්ම­ර­ක්ඛිත, රුමේ­නි­යානු ජාතික ධම්ම­රංසි, ඉන්දීය ජාතික ධම්ම­ග­වේෂී යන විදේ­ශීය හිමි­ව­රුන් සමඟ ශ්‍රී ලාංකික උඩ­ව­ලවේ සත්ත­සු­මන (41) , නාව­ල­පි­ටියේ උත්ත­රා­නන්ද (41), නුගේ­ගොඩ විපස්සී (27), මල්වා­නේ­ගම සමිද්ධි හිමි­වරු මේ මාරක අන­තු­රෙන් අප­වත්ව සිටිති. අන­තු­රෙන් බර­ප­තළ තුවාල ලද භික්ෂූන් වහ­න්සේලා හය දෙනෙකු මේ ව­න­ විට කුරු­ණෑ­ගල ශික්ෂණ රෝහලේ ප්‍රති­කාර ලබ­මින් සිටිති. ඉන් දෙදෙ­නෙ­කුගේ තත්ත්වය අසාධ්‍ය බවද කියති.

“ආරණ්‍ය සේනා­ස­නයේ තියෙන මේ ඩක්කු­වෙන් අපේ ස්වාමීන් වහ­න්සේලා නිත­රම ඉහළ පහ­ළට ගමන් කර­නවා. ඒක කාටත් පුරුදු ගම­නක්. මේ වෙලා­වෙත් පුරුදු විදි­හ­ටම උන් වහ­න්සේලා පිරි­සක් ඒකට නැඟලා උඩට ගිහින් තියෙ­නවා. උඩ­ටම ගියාට පසුව නව­ත්වන තැනට ඔන්න මෙන්න තියලා ඩක්කුව එක පාර­ටම නැව­තිලා ආපසු පහ­ළට එන්න පටන් අරන් තියෙ­නවා. මුලින් හෙමි­හිට ආව ඩක්කුව ඊට පස්සේ නව­ත්තා­ගන්න බැරි වේග­යෙන් පහ­ළට ඇවිත් කඩා­ගෙන ගිහින් තමයි මේ අන­තුර වෙලා තියෙන්නේ…” ඒ, මැල්සි­රි­පුර නා උයන ආරණ්‍ය සේනා­ස­නයේ වෙසෙන පාදුක්කේ සද්ධා­සිරි හිමි­යෝය.



“රාත්‍රී නවය හමා­රට පමණ ආරණ්‍ය සේනා­ස­නයේ ඩක්කුව තියෙන පැත්තෙන් බෝම්බ­යක් පුපු­ර­නවා වාගේ විශාල ශබ්ද­යක් ඇහුණා. ඒ සම­ඟම මට පණි­වි­ඩ­යක් ආවා සේනා­ස­නයේ ඩක්කුව පෙර­ළිලා ලොකු අන­තු­රක් වෙලා කියලා. මම තවත් හිමි­ව­රුන් කීප දෙනෙ­කුත් එක්ක ඉක්ම­නින් ඒ ස්ථාන­යට ගියා. රාත්‍රියේ අධික කළු­වරේ වුණත් විශාල අන­තු­රක් වෙලා කියලා මම දැක්කා…”

අන­තු­රෙන් පසු එම ස්ථාන­යට පළ­මු­වෙන් ගිය පිරිසේ සිටි නාඋ­යන ප්‍රදේ­ශ­වා­සි­යකු වන අසංක සිරි­ව­ර්ධන කියා සිටියේ එම අව­ස්ථාවේ එහි සිටි කීප දෙනා එක්ව ටෝච් එළි­යෙන් සහ ඩක්කුව ක්‍රියා­ත්මක කරන ස්ථානයේ තිබූ පහන් කණුවේ ආලෝ­ක­යෙන් පහළ කැල­යට වැටී තුවාල ලබා සිටි භික්ෂූන් වහ­න්සේලා පිරිස මාර්ග­යට ගෙන රෝහල් කරා යැවී­මට පිය­වර ගත් බවයි.

“සම­හර ස්වාමීන් වහ­න්සේලා වැටිලා හිටිය තැන් කැලෑව ඇතුළේ අපි හොයා­ග­ත්තෙත් හරිම අමා­රු­වෙන්. කීප දෙනෙක්ම වැටිලා හිටිය තැන්ව­ලම අප­වත් වෙලා ඉන්නවා දැක්කා. ඒ අයට වෙලා තිබුණු තුවාල කිය­න්නත් බැරි තරම්. ඩක්කුව සම්පූ­ර්ණ­යෙන්ම විනා­ශ­යට පත් වෙලා කෑලි හැම තැනම විසි­රිලා වගේ තිබුණේ. හිතා­ග­න්න­වත් බැරි විනා­ශ­කාරි දෙයක් සිද්ධ වෙලා තිබුණේ. හරිම කන­ගා­ටු­දා­ය­කයි භාව­නා­නු­යෝගි ස්වාමීන් වහ­න්සේලා පිරි­ස­කට මේ වෙච්චි විපත ගැන…” යැයිද ඔහු වැඩි­දු­ර­ටත් සඳ­හන් කළේය.

වන­වා­සීව භාව­නාවේ යෙදෙ­මින් වැඩ වසන භික්ෂූන් වහන්සේ සෑම දින­කම සවස් වරුවේ තම භාවනා කුටි­ව­ලින් නික්ම පහ­ළින් ඇති ආරණ්‍ය සේනා­ස­නයේ නාහි­මි­යන් වෙසෙන කුටි­යට පැමිණ උන් වහන්සේ සමඟ ධර්ම සාකච්ඡා ආදි­යෙහි යෙදෙ­මින් සිට රාත්‍රී 9.00ට පමණ ආපසු තම කුටි කරා වැඩම කිරීම සුපු­රුදු දින චර්යා­වක් බවද සිරි­ව­ර්ධන පැව­සීය.

ඒ අනුව බදාදා සවස් වරු­වේද පහත මාලයේ කට­යුතු පැවැ­ත්විණි. ඊට භික්ෂූන් වහන්සේ විශාල පිරි­සක් එක්ව සිටි­යහ. ඒ කට­යුතු අව­සන් වී, ඉහළ පිහිටි කුටි­ව­ලට වැඩම කිරී­මට භික්ෂූන් වහන්සේ කණ්ඩා­යම් තුනක් වශ­යෙන් සූදා­නම් වූහ. මුල් කණ්ඩා­යම් දෙක පහ­සු­වෙන් ඉහ­ළට වැඩම කර­වූයේ කිසිදු ගැට­ලු­ව­කින් තොර­වය. අව­සන් කණ්ඩා­යම භික්ෂූන් වහන්සේ 13 නම­ක­ගෙන් යුතු විය.



ඩක්කුවේ මාර්ග පද්ධ­තිය ආස­න්න­යේම සිමෙ­න්ති­යෙන් තැනූ පඩි­පෙ­ළක් තිබු­ණද එහි ගමන් කිරීම සිරී­පා­දයේ මහ­ගි­රි­දඹ නඟින්නා හා සමාන ඉතා වෙහෙ­ස­කාරි ක්‍රියා­වක් බව දුටු සැණින් ඕනෑම කෙනෙ­කුට හැඟෙන දෙයකි. කෙසේ වෙතත්, ඩක්කු­වේම සඳ­හන් ව ඇත්තේ එහි යා හැකි උප­රිම බර කි.ග්‍රෑ. 500ක් බවයි. ඒ, සාමා­න්‍ය‌ෙ­යන් 6 දෙන­කුට පමණ සරි වන බර ප්‍රමා­ණ­යකි. එහෙත් එදින එහි භික්ෂූන් වහන්සේ 13 නමක් ගමන් කර ඇති බැවින්, දැරිය නොහැකි බර හේතු­වෙන් ඩක්කුව ආපසු වේග­යෙන් පහ­ළට ගමන් කිරී­මෙන් මේ මාරක අන­තුර සිදු වන්නට ඇති බව පොල්පි­ති­ගම පොලී­සිය සඳ­හන් කළේය. ඩක්කු­වට සවි කර ඇති යකඩ කේබල් කැඩී යෑමෙන් අන­තු­රට හේතුව බව නිරී­ක්ෂ­ණය වී තිබේ.

මේ අතර, එදින දහ­වල්ද මේ ඩක්කු­වෙන් ඉහළ ඉදි­කි­රීම් කට­යුතු සඳහා ගල්වැලි ප්‍රවා­හ­නය කර­මින් සිටි­යදී එය ක්‍රියා­වි­ර­හිත වූ බවත්, එහි ගමන් කර­මින් සිටි කම්ක­රු­වන් දෙදෙ­නකු ඉන් පැන බේරී ඇති බවත් වාර්තා විය. කෙසේ වුවද ඒ අව­ස්ථා­වේදී ඩක්කුව ක්‍රියා­වි­ර­හිත වූ ස්ථාන­යේම නැව­තීම හේතු­වෙන් අන­තු­රට ලක්ව නැති බවද කියති.

අධික ආන­ති­යක් සහිත බෑවු­මක් ඔස්සේ යකඩ පීලි මත සකසා ඇති එම ඩක්කුව එය ගමන් ආරම්භ කරන ස්ථාන­යෙ­නුත් පහ­ළට මීටර් 100ක් පමණ දුර­කට ගොස් නැවතී තිබෙන ආකා­රය දැක­ගත හැකිය. අන­තු­රෙන් ඩක්කුව සම්පූ­ර්ණ­යෙන්ම විනා­ශ­යට පත්ව තිබේ.

වනයේ ඇති ගස්වැ­ල්වල වැදී­මෙන් බර­ප­තළ තුවාල ලද භික්ෂූන් වහන්සේ දෙන­මක් ඒ ස්ථාන­යේ­දීම ජීවි­ත­ක්ෂ­යට පත්ව සිටි පැවසේ. අන­තුර දැන­ගත් එහි සිටි අනෙ­කුත් වන­වාසී භික්ෂූන් වහන්සේ සහ ප්‍රදේ­ශයේ ජන­තාව එක්ව තුවා­ල­ක­රු­වන් පොල්ගොල්ල දිසා රෝහ­ලට සහ කුරු­ණෑ­ගල ශික්ෂණ රෝහ­ලට රැගෙන ගොස් ඇති අතර, එහිදී අනෙක් භික්ෂූන් වහන්සේ පිරිස අප­වත්ව ඇත.

වර්ෂ 1920 දී පමණ ආරම්භ කර­න්නට ඇතැයි සැල­කෙන මෙම ආරණ්‍ය සේනා­ස­නය ශ්‍රී කල්‍යාණි යෝගා­ශ්‍රම නිකා­යට අනු­බද්ධ ආර­ණ්‍යය සේනා­ස­න­යකි. ශ්‍රී ලංකාවේ පැර­ණි­තම සහ විශා­ල­තම ආර­ණ්‍යය සේනා­ස­නය ලෙස මෙය සැලකේ. එගොඩ බෝධි­ර­ක්ඛිත හිමි­යන්ගේ ශිෂ්‍ය හිමි­න­මක ලෙස පැවිදි දිවි­යට පත් ඒ ආස­න්න­යේම පිහිටි ඉමි­හා­මි­නේ­ගම උපන් නාඋ⁣යනේ අරි­ය­ධම්ම ස්වාමීන් වහ­න්සේ මේ ආරණ්‍ය සේනා­ස­නය වැඩි­දි­යුණු කළ හිමි ලෙස සැල­කෙති.

කුරු­ණෑ­ගල දිස්ත්‍රි­ක්කයේ මැල්සි­රි­පුර පන්සි­ය­ගම ග්‍රාම නිල­ධාරි වසමේ පිහිටා ඇති නා උයන ආරණ්‍ය සේනා­ස­නය දෙස් විදෙස් බෞද්ධ ජන­තා­වගේ ඉම­හත් භක්ති­යට ලක්වූ විදේශ මට්ට­මෙන් පිළි­ගැ­නී­ම­කට ලක් වූ ආරණ්‍ය සේනා­ස­න­යකි. වර්ත­මා­නය වන විට ශ්‍රී ලංකාව තුළ ඇති විශා­ල­තම ආරණ්‍ය සේනා­ස­නය වශ­යෙන් සැල­කෙන මෙය සුන්දර කර­න­ම්පොත කඳු­වැ­ටියේ පිහිටා ඇත.



මෙය අක්කර 5,000කට ආසන්න විශාල භූමි­යක පැතිර පව­තින සුවි­සල් භාවනා මධ්‍ය­ස්ථා­න­යකි. පන්සි­ය­ගම ප්‍රදේ­ශය කුරු­ණෑ­ගල දිස්ත්‍රි­ක්කයේ වියළි කලා­පීය දේශ­ගු­ණ­ය­කට උරු­ම­කම් කීවද මෙම ආරණ්‍ය සේනා­ස­නයේ ඉහ­ළට යන විට ඇත්තේ නුව­ර­එ­ළියේ ශීතල දේශ­ගු­ණ­යට සමාන අපූරු පරි­සර පද්ධ­ති­යකි. මේ වන විට මෙහි දේශී­යව මෙන්ම චීනය, තායි­ල­න්තය, මියැ­න්මා­රය, ලාඕ­සය, කාම්බෝ­ජය, ඉන්දි­යාව, එංග­ල­න්තය, අමෙ­රි­කාව, ඔස්ට්‍රේ­ලි­යාව, බෙල්ජි­යම වැනි විදෙස් රට­ව­ලින් පවා පැමිණි 150කට ආසන්න විදේ­ශීය භික්ෂූන් වහ­න්සේ­ලාද භාව­නා­නු­යෝ­ගිව සිටිති. මේ වන විට නාඋ­යන ආරණ්‍ය සේනා­ස­නයේ භාව­නා­නු­යෝ­ගිව වෙසෙන සමස්ත භික්ෂූන් වහ­න්සේලා සංඛ්‍යාව 350කට ආසන්න බව පැවසේ. දෙස් විදෙස් දාන­ප­ති­යන් මෙහි සියලු කට­යුතු පව­ත්වා­ගෙන යෑම සඳහා ආධාර උප­කාර කරන බවද පැවසේ.

නාඋයන ආරණ්‍ය සේනා­ස­නය ⁣මෙරට මෙන්ම විදෙස් රට­ව­ලද ඉතා ප්‍රසිද්ධ වූයේ අරි­ය­ධම්ම නාහි­මි­යන් නිසාය. මීට වසර 10කට පමණ ඉහ­තදී අප­වත් වන විට උන්ව­හන්සේ වයස අවු­රුදු 78කි. අඟු­ල්ග­මුවේ අරි­ය­නන්ද නාහි­මියෝ මෙම සේනා­ස­නයේ වත්මන් නාය­ක­ත්වය දරති. නා උයන ආරණ්‍ය සේනා­ස­න­යට අනු­බද්ධ මෙහෙ­ණින් වහන්සේ වෙසෙන ධම්මිකා ආශ්‍ර­මය ඒ ආස­න්නයේ තවත් සුන්දර පරි­ස­ර­යක පිහිටා තිබේ. මඩ­හ­පොල ධර්මා­ය­ත­නය නම් භික්ෂු පුහුණු මධ්‍ය­ස්ථා­න­යද මීට අයත් වූවකි.

මෙහි ඉහළ කඳු මුදු­නේද භාවන කුටි රැසක් තිබෙන අතර එම ස්ථාන­යට ගමන් කිරී­මට තිබෙන දුෂ්ක­ර­තාව මත ගමන් පහ­සුව සඳහා යකඩ කේබල් යොදා සක­සන ලද ඩක්කු­වක් ක්‍රියා­ත්මක කර තිබී ඇත. ඉහළ කඳු කොටසේ ඉදි කෙරෙන භාවනා කුටි ඉදි­කි­රී­මට අවශ්‍ය ගල් වැලි ප්‍රවා­හ­නය මෙන්ම ඉහළ කොටසේ භාව­නා­නු­යෝ­ගිව වෙසෙන භික්ෂූන් වහන්සේ ප්‍රවා­හ­නය සඳ­හාද මේ ඩක්කුව භාවිත කර තිබේ.

මීට වසර 20කට පමණ ඉහත මේ ඩක්කුව ඉදි කර තිබෙන අතර ⁣මෙය නිසි නඩ­ත්තු­ව­කට ලක් නොවී­මෙන් සහ දැරිය නොහැකි බරක් ප්‍රවා­හ­නය කිරී­මට සිදු වීමෙන් මේ අවා­ස­නා­වන්ත සිද්ධිය වන්නට ඇති බවට පොලී­සිය සැක කරයි. එසේම මෙය ඉහළ ඉදි­කි­රීම් කට­යුතු සඳහා ගල් වැලි රැගෙන යාම හේතු­වෙන්ද එහි ඇති යකඩ කේබල්වලට හානි සිදුව තිබෙ­න්නට ඇති බව­ටද සැක කරයි. මෙම ඩක්කුවේ දැරිය හැකි බර පැහැ­දි­ලිව සඳ­හන් කර ඇති මුත් ඒ අව­වාද බොහෝ විට නොතකා ගමන් පහ­සුව ගැන පම­ණක් අව­ධා­නය යොමු කර ඇති බව සැල වේ.

එය අනා­ර­ක්ෂිත ගම­නක් බව මේ භික්ෂූන් වහ­න්සේ­ලාට නොදැ­නෙ­න්නට ඇත. නැති නම් ඒ පිළි­බඳ දන්නා කෙනෙක් පැහැ­දිලි කර දීමක්ද සිදු කර නැති බව පැහැ­දි­ලිය. මෙම ඩක්කුව ඉදි කර වසර ගණ­නා­වක් ගත වුවද එය විටින් විට අලු­ත්වැ­ඩියා කිරීම් සිදු කර ඇත්ද යන්න ප්‍රශ්න­යකි. ඩක්කුව කැඩී යෑම පිටු­පස විස­ඳා­ගත යුතු කරුණු ගණ­නා­වකි. මෙතැන් සිට ඒ පිළි­බ­ඳ­වද අව­ධා­නය යොමු කළ යුතු අතර ඉදි­රි­යේදි නාඋයන සේනා­ස­නයේ ඉහළ කඳු මුදු­නට භික්ෂූන් වහ­න්සේලා වැඩම කර­වී­මට පහසු මාර්ග­යක් විවර විය යුතුය.

මහව මහේ­ස්ත්‍රාත් එස්.එම්.ඒ.ජී. සෙනෙ­වි­රත්න මෙණෙ­විය සිද්ධිය වූ ස්ථාන­යට ගොස් නිරී­ක්ෂ­ණය කොට මරණ පරී­ක්ෂ­ණ පැවැත්වූ අතර රෝහ­ල්වල තබා ඇති මෘත­ දේ­හ­යන් පශ්චාත් මරණ පරී­ක්ෂ­ණය සඳහා කුරු­ණෑ­ගල ශික්ෂණ රෝහලේ අධි­ක­රණ වෛද්‍ය­ව­රයා වෙත යැවී­ම­ටද මහේ­ස්ත්‍රා­ත්ව­රිය නියම කළාය. වයඹ පළාත භාර ජ්‍යෙෂ්ඨ නියෝජ්‍ය පොලි­ස්පති අජිත් රෝහණ ද අන­තුර සිදුව තිබූ ස්ථාන­යට පැමිණ විම­ර්ශන කට­යුතු සඳහා නික­වැ­ර­ටිය ජ්‍යෙෂ්ඨ පොලිස් අධි­කාරි ගාල්ලගේ සහ පන්සි­ය­ගම පොලිස් ස්ථානා­ධි­පති පොලිස් පරී­ක්ෂක විජේ­සු­න්දර මහ­ත්ව­රුන්ට උප­දෙස් දුන්නේය. වයඹ පළාත් ආණ්ඩු­කාර තිස්ස වර්ණ­සූ­රිය ද කුරු­ණෑ­ගල ශික්ෂණ රෝහලේ ප්‍රති­කාර ලබ­මින් සිටින අන­තු­රෙන් තුවාල ලැබූ භික්ෂූන් වහන්සේ දැක­ගැ­නී­මට ගොස් සුව­දුක් විමසා අවශ්‍ය පහ­සු­කම් සැල­සී­මට පිය­වර ගත්තේය.
(පුෂ්ප­කු­මාර ජය­රත්න)